Literacki Sopot 2013
Yrsa Sigurðardóttir, Christer Mjaset, Mariusz Czubaj i Marek Krajewski - to pierwsi ogłoszeni dzisiaj goście tegorocznej edycji festiwalu Literacki Sopot. Kolejne nazwiska będziemy przedstawiać już wkrótce!
Szymon Hołownia
Szymon Hołownia – dziennikarz i publicysta, dyrektor programowy kanału Religia.tv, współpracuje z telewizją TVN, felietonista „Newsweek Polska”. Dwukrotny laureat nagrody „Grand Press” – w kategorii wywiadu za rozmowę ks. prof. Jerzym Szymikiem „Niebo dla gołębi (2006) oraz w kategorii dziennikarstwa specjalistycznego za wywiad z etykiem i filozofem dr Kazimierzem Szałatą „Pamięta Pan Hioba?” (2007). Trzykrotnie nominowany do Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. ks. bpa Jana Chrapka, otrzymał ją w 2007 roku za „nowatorski sposób prezentowania i komentowania spraw religijnych: atrakcyjny, a przy tym głęboki, otwarty na nowe prądy umysłowe i wrażliwość młodego pokolenia”. Jest także laureatem wielu innych nagród i wyróżnień.
Filip Springer
FILIP SPRINGER – reporter i fotograf współpracujący z największymi polskimi tytułami prasowymi. Regularnie publikuje w tygodniku „Polityka”. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz programu Młoda Polska Narodowego Centrum Kultury. Swoje prace prezentował na wystawach w Poznaniu, Warszawie, Łodzi, Gdyni, Lublinie i Jeleniej Górze. Jego reporterski debiut – książka „Miedzianka. Historia znikania" – został nominowany do Nagrody im. R. Kapuścińskiego za Reportaż Literacki 2011, Nagrody Literackiej Gdynia 2012 oraz do Nagrody Literackiej NIKE 2012. Ostatnio ukazała się jego książka „Źle urodzone. Reportaże o architekturze PRL".
Paweł Goźliński
PAWEŁ GOŹLIŃSKI – szef działu kultury w „Gazecie Wyborczej”, redaktor naczelny kwartalnika „Książki. Magazyn do czytania”, redaktor naczelny „Dużego Formatu” w latach 1996-2012, współzałożyciel (razem z Mariuszem Szczygłem oraz Wojciechem Tochmanem) oraz prezes Fundacji Instytut Reportażu. Studiował w Warszawie w Akademii Teatralnej, Uniwersytecie Warszawskim, w Szkole Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Autor książek „Bóg Aktor. Romantyczny teatr świata” (2005) oraz powieści „Jul” (2010).
Tomasz Kołodziejczak
Tomasz Kołodziejczak – urodzony w 1967 r. Pisarz, scenarzysta, wydawca. Debiutował w 1985 roku opowiadaniem „Kukiełki” („Przegląd Techniczny”). Wydał powieści: „Wybierz swoją śmierć”, „Krew i Kamień”, „Kolory sztandarów”, „Schwytany w światła”, „Czarny horyzont”, tomy opowiadań „Wrócę do ciebie, kacie”, „Przygody rycerza Darlana”, „Głowbójcy”, grę „Rzeźbiarze Pierścieni”, komiks „Darlan i Horwazy - Złoty Kur” (rysunki Krzysztof Kopeć). Sześciokrotnie nominowany do nagrody imienia Janusza Zajdla, otrzymał ją w roku 1996 za powieść „Kolory sztandarów”. Scenarzysta komiksowy – napisał wiele nowel dla Przemysława Trusta Truścińskiego. Trzykrotny laureat nagrody „Śląkfa” (za działalność wydawniczą i fanowską). Laureat nagrody im. Papcia Chmiela za zasługi dla komiksu w Polsce. W roku 2010 otrzymał odznakę „Zasłużony dla kultury polskiej” przyznaną przez Ministra Kultury Dziedzictwa Narodowego. Jego powieści i opowiadania były tłumaczone na angielski, czeski, litewski, rosyjski. Autor recenzji i felietonów, redaktor pism „Voyager” i „Magia i Miecz”, twórca antologii, prowadził programy o kulturze popularnej w telewizji i radiu. Członek grupy literackiej Klub Tfurcuf. Obecnie jest wydawcą komiksów dla dzieci i dorosłych w wydawnictwie Egmont Polska.
Anna Brzezińska
Anna Brzezińska – urodzona w 1971 roku. Mediewistka. Obok Andrzeja Sapkowskiego jest najpopularniejszym polskim twórcą fantasy. Współwłaścicielka Agencji Wydawniczej RUNA. Zadebiutowała opowiadaniem „A kochał ją, że strach”, które przyniosło jej Nagrodę Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla i stało się zarzewiem gorącej dyskusji o stanie polskiej współczesnej prozy fantastycznej. Opublikowała siedem książek: „Zbójecki gościniec”, „Żmijowa harfa” (za nią także otrzymała Nagrodę Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla), „Opowieści z Wilżyńskiej Doliny”, „Letni deszcz. Kielich”, „Wody głębokie jak niebo”, „Plewy na wietrze” i „Letni deszcz. Sztylet” oraz szereg opowiadań. Zbiór fabularnie powiązanych opowiadań „Wody głębokie jak niebo” zasługuje na szczególną uwagę: opowiadanie tytułowe zdobyło dla autorki trzecią w jej dorobku literackim Nagrodę im. Janusza A. Zajdla, zaś cztery inne były do tej nagrody nominowane. Obecnie pracuje nad tryptykiem Wielka Wojna (wraz z Grzegorzem Wiśniewskim), doktoratem (powoli zasnuwanym pajęczyną przez czerwone pajączki) i scenariuszem serialu fantasy.
Jakub Ćwiek
Jakub Ćwiek – urodzony w 1982 roku w Opolu. Wielki miłośnik oraz znawca fantastyki i popkultury, jeden z najpopularniejszych i najbardziej lubianych polskich pisarzy młodego pokolenia. Od najmłodszych lat związany z literaturą. Członek Śląskiego Klubu Fantastyki i współtwórca grupy teatralnej „Słudzy Metatrona”. Zawodowo copywriter, publicysta, scenarzysta, konferansjer, animator kultury. Zadebiutował zbiorem opowiadań „Kłamca”, który stał się początkiem bestsellerowej tetralogii łączącej w sobie motywy mitologiczne z popkulturalnymi. Autor dziewięciu książek, m. in. rozgrywającego się w scenerii katowickiego dworca horroru „Ciemność płonie", wzbudzającego kontrowersje zbioru „Gotuj z papieżem” czy osadzonej w czasach przyprawionej voodoo wojny secesyjnej powieści „Krzyż Południa. Rozdroża”. Czterokrotnie nominowany do prestiżowej nagrody im. Janusza A. Zajdla. Aktywnie zaangażowany w życie fandomu, od lat dzieli się swoją wiedzą i zdobytym doświadczeniem poprzez udział w licznych spotkaniach autorskich, konwentach oraz warsztatach literackich. Jako wielbiciel komiksów czyni starania w kierunku propagowania tego medium na rodzimym rynku.
Rafał Dębski
Rafał Dębski – rocznik '69. Autor kilkudziesięciu opowiadań i dwunastu powieści, w tym sześciu z nurtu literatury fantastycznej. Pisarz wszechstronny, dobrze czuje się zarówno w czasach, kiedy Słońce było Bogiem, jak i kiedy człowiek stał się zdobywcą tysięcy słońc. Z wykształcenia i wykonywanego zawodu psycholog, pracuje w gimnazjum, zmagając się ze skutkami lekkomyślnej reformy oświaty. Obok pisania książek jego wielką pasją jest historia, przez którą, niczym w krzywym zwierciadle, postrzega ludzi - ich postawy, emocje, motywacje. Ma wielki apetyt na życie. Chciałby osiągnąć wiele i żyć tak, aby nie żałować… Najlepiej nie żałować niczego. Natura wpisała mu w geny potężną dawkę lenistwa. To przesądza o tym, że nie boi się wyzwań i dużo pracuje. Bo dzięki temu może jak najszybciej uporać się z tym, co tak czy inaczej musi być wykonane. Niestety, jak już się zdążył przekonać, to działa w obie strony. Praca, niczym owa Ciemność, dostrzegła go, pokochała i zawsze wie, gdzie Rafała znaleźć, dopaść i usidlić. W latach 2009-2012 pełnił funkcję redaktora naczelnego miesięcznika „Science Fiction, Fantasy i Horror”.
Jacek Komuda
Jacek Komuda – pierwsza szabla polskiej literatury. Uczestnik wyprawy na Moskwę, opis jego peregrynacji można przeczytać w pamiętnikach zatytułowanych „Samozwaniec”. Pisarz, niezależny historyk, autor powieści historycznych i fantastycznych, których akcja rozgrywa się w Rzeczpospolitej szlacheckiej i w XV-wiecznej Francji. Wierny prawdzie, nie stroni od brutalnych, mocnych kart historii. Woli pisać ku przestrodze niż ku pokrzepieniu serc. Wskrzesza dawne obyczaje, postaci, zapomniane miejsca. Jego bohaterowie to ludzie miotani namiętnościami, a nie papierowe ideały. Nakładem Fabryki Słów wydał następujące powieści: „Wilcze gniazdo” (2002), „Bohun” (2006) poświęcony największej klęsce Rzeczpospolitej w wojnach z Kozakami, „Czarna szabla” i „Diabeł Łańcucki” (2007) odtwarzające wielokulturowe XVII-wieczne Bieszczady, „Galeony Wojny” (2007) nawiązujące do walk polskie floty za czasów Zygmunta III Wazy i piracką „Czarną banderę” (2008) opisująca brutalny świat korsarzy i buntowników: „Imię Bestii” (2005) i „Herezjarchę” (2008) zbiory poświęcone Franciszkowi Villonowi oraz „Samozwaniec” (2009, 2010, 2011), pierwsze trzy tomy cyklu „Orły na Kremlu”.
Krzysztof Kuczkowski
Krzysztof Kuczkowski - urodzony w 1955 r. Poeta, autor szkiców, recenzji literackich i muzycznych. W 1993 r. założył dwumiesięcznik literacki „Topos”, którym kieruje do dzisiaj. W latach 1995–2005 redaktor naczelny Magazynu Muzyków „Gitara i Bas”. Jeden z inicjatorów Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Rainera Marii Rilkego, organizator Festiwali Poezji w Sopocie. Autor tomów wierszy: „Prognoza pogody” (1980), „Pornografia” (1981), „Ciało”, „cień” (1989), „Trawa na dachu” (1992), „Widok z dachu” (1994), „Stado” (z K. Szymoniakiem, 1995), „Anioł i góra” (1996), „Niebo w grudniu” (1997), „Wieża widokowa” (1998), „Tlen” (2003), „Pieśń miłości, pieśń doświadczenia” (z W. Kassem, 2006), „Dajemy się jak dzieci prowadzić nicości” (2007) oraz „Wiersze [masowe] i inne” (2010). Laureat m.in. Nagrody „Nowej Okolicy Poetów” za dorobek poetycki (2008), Nagrody Specjalnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2007). W 2008 r. otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Mieszka w Gdyni.
Anna Piwkowska
Anna Piwkowska – urodzona w 1963 r. Poetka, eseistka, krytyk literacki, autorka ośmiu tomów poetyckich: „Szkicownik” (1989), „Cień na ścianie” (1990), „Wiersze i sonety” (1992), „Skaza” (1996), „Tylko trzy drogi” (2000), „Po” (2002; wyróżnienie Fundacji Kościelskich), „Niebieski sweter: wiersze dawne i nowe” (2004), „Farbiarka” (2009), „Lustrzanka” (2012), prozy inspirowanej wierszami i biografią Georga Trakla „Ślad łyżwy” (2007) oraz książki eseistycznej pt. „Achmatowa czyli kobieta” (2003). Współpracuje z „Nowymi Książkami”, „Twoim Stylem” i „Zeszytami Literackimi”. Tłumaczona na angielski, niemiecki, rosyjski i słoweński. Laureatka m.in. Nagrody Literackiej Miasta Warszawy (2009) i Nagrody Literackiej im. Georga Trakla (1995). Mieszka w Warszawie.
Tadeusz Dąbrowski
Tadeusz Dąbrowski – Urodzony w 1979 r. Poeta, eseista, krytyk, redaktor „Toposu”. Publikował w wielu pismach krajowych i zagranicznych. Stypendysta Vermont Studio Center (2011), Literatur Lana (2011), Internationales Haus der Autoren Graz (2008), Ministra Kultury RP (2007, 2010), Literarisches Colloquium Berlin (2006), Marszałka Województwa Pomorskiego (2005, 2008) oraz Baltic Centre for Writers and Translators (2004, 2010). Laureat Nagrody Kościelskich (2009), Hubert-Burda-Preis (2008), nagrody Splendor Gedanensis (2007), Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Twórców (2002). Nominowany do Nagrody Literackiej NIKE (2010) oraz telewizyjnej Nagrody „Pegaza” za rok 2001. Od T. Różewicza otrzymał Nagrodę Fundacji Kultury Polskiej (2006). Tłumaczony na dwadzieścia języków. Autor książek poetyckich: „Wypieki” (1999), „e-mail” (2000), „mazurek” (2002), „Te Deum” (2005, 2008) oraz „Czarny kwadrat” (2009). Redaktor „Antologii wierszy 1976–2006. Poza słowa” (2006). Jego wiersze wybrane ukazały się w Niemczech (Schwarzes Quadrat auf schwarzem Grund, 2010, 2011) i Stanach Zjednoczonych (Black Square, 2011). Mieszka w Gdańsku.
Wacław Tkaczuk
Wacław Tkaczuk – Urodzony w 1942 r. Krytyk literacki, dziennikarz, poeta. W latach 1981–1985 sekretarz redakcji tygodnika „Antena”, członek zespołu redakcyjnego kwartalnika „Regiony” w latach 1999–2004. Z Polskim Radiem związany od 1990 r. Pełnił tam funkcję sekretarza i wicedyrektora Programu II PR, od 1994 do 2005 r. był kierownikiem literackim Teatru Polskiego Radia. Wielokrotny juror Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie. Od 1996 r. prowadzi zajęcia z zakresu radiowych form artystycznych w ramach Studium Komunikowania Społecznego i Dziennikarstwa KUL. Ogłosił tomy wierszy „Skrzydło liścia” (1970) oraz „Co z ognia – co z wody” (1977). Autor licznych audycji literacko-dokumentalnych i poetyckich oraz adaptacji radiowych prozy, dramatu i poezji. Od kilkunastu lat prowadzi audycję, poświęconą nowej polskiej poezji pt. „Wiersze z gazet i czasopism”. Laureat Złotego Mikrofonu (1993), Nagrody Rady Programowej PR (2004), Nagrody Literackiej im. Stanisława Piętaka (1994) oraz Nagrody im. Witolda Hulewicza (2009). Mieszka w Warszawie.
Zbigniew Majchrowski
Zbigniew Majchrowski - urodzony w 1955 r. Historyk literatury i teatrolog, profesor Uniwersytetu Gdańskiego. Członek Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk. Autor książek: „Poezja jak otwarta rana. Czytając Różewicza” (1993), „Gombrowicz i cień wieszcza. Eseje o dramacie i teatrze” (1995), „Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza” (1998; Nagroda im. Leona Schillera oraz nominacja do Nagrody Literackiej NIKE 1999), „Różewicz w serii A to Polska właśnie” (2000). Redagował z Marią Janion tom „Odmieńcy” (1982; seria Transgresje). Współautor wielu prac zbiorowych, m.in.: „Balsam i trucizna. 13 tekstów o Mickiewiczu” (1993), „Od Shakespeare’a do Szekspira” (1993), „Świat według Themersonów” (1994), „Mickiewicz. Sen i widzenie” (2001), „Dramat polski. Interpretacje”, t. 1–2 (2001), „Powracając do Różewicza. Studia i szkice” (2006), „Księga Janion” (2007). Edytor teatraliów Andrzeja Kijowskiego pt. „Rytuały oglądania” (2005). Mieszka w Gdańsku.
Artur Nowaczewski
Artur Nowaczewski – urodzony w 1978 r. Poeta, krytyk literacki, adiunkt w Zakładzie Antropologii Literatury i Krytyki Artystycznej Uniwersytetu Gdańskiego. W czasie studiów współtworzył serwis „Teczka” i kwartalnik „Przesuw”. Od kilku lat współpracuje z dwumiesięcznikiem „Topos”. Stały współpracownik „Magazynu Apokaliptycznego 44”. Wiersze, recenzje, szkice krytyczne publikował m.in. we „Frondzie”, „Przeglądzie Politycznym”, „Arcanach”, magazynie polsko-niemieckim „Dialog”, „30 Dniach”, „Gościu Niedzielnym”, „Lampie”, „Studium”, „Ha!arcie”. Wydał arkusz poetycki „Wyrywki" (2002), zbiory wierszy „Commodore 64" (2005) i „Elegia dla Iana Curtisa" (2010) oraz książki historycznoliterackie „Trzy miasta, trzy pokolenia" (2006), „Szlifibruki i flaneurzy" (2011). Laureat Nagrody Fundacji im. Ks. Janusza St. Pasierba (2008) i nagrody Złoty Środek Poezji w Kutnie (2006). Stypendysta Marszałka Województwa Pomorskiego (2008). Tłumaczony na czeski i niemiecki. Mieszka w Gdyni.
Bohdan Zadura
Bohdan Zadura – urodzony w 1945 r. Poeta, prozaik, tłumacz (z angielskiego, rosyjskiego, ukraińskiego, węgierskiego) i krytyk literacki. Od 1979 r. członek redakcji kwartalnika „Akcent”, od 2004 r. redaktor naczelny „Twórczości”, od lat 70. stały współpracownik „Literatury na Świecie”. Laureat m.in. nagród im. Józefa Czechowicza (2010) oraz im. Stanisława Piętaka (1994). Jako poeta debiutował w 1962 r. na łamach dwutygodnika „Kamena”. Autor zbiorów wierszy: „W krajobrazie z amfor” (1968), „Podróż morska” (1971), „Pożegnanie Ostendy” (1974), „Małe muzea” (1977), „Zejście na ląd” (1983), „Starzy znajomi” (1986), „Prześwietlone zdjęcia” (1990), „Cisza” (1994; tom wierszy), „Cisza” (1996; poemat), „Noc poetów. Warszawa pisarzy” (1998), „Kaszel w lipcu” (2000), „Poematy” (2001), „Więzień i krotochwila” (2001), „Ptasia grypa” (2002), „Stąd: wiersze puławskie” (2002), „Kopiec kreta” (2004), „Wiersze zebrane” t. 1 (2005), „Wiersze zebrane” t. 2 (2005), „Wiersze zebrane” t. 3 (2006), „Wszystko” (2008), „Nocne życie” (2010; Nagroda Silesius). Mieszka w Warszawie i Puławach.
Danuta Wałęsa
Książka Marzenia i tajemnice, wydana w Wydawnictwie Literackim, jesienią ubiegłego roku, spotkała się z ogromnym zainteresowaniem, stała się nie tylko bestsellerem i wydarzeniem medialnym, ale także gorącym tematem społecznym. Danuta Wałęsa przerwała milczenie, ale oddała głos wszystkim kobietom. Czytelniczki odnajdują w niej swoje losy i idą za głosem Autorki. To zaskakujące zjawisko kulturowe, które wciąż żyje.
Mieczysław Orski
Mieczysław Orski – urodzony w 1943 r. Krytyk literacki, prozaik, poeta, redaktor naczelny miesięcznika „Odra”. Autor tomów esejów i szkiców poświęconych literaturze współczesnej, m.in.: „Zmowa obojętnych” (1974), „Etos lumpa” (1978), „A mury runęły” (1995), „Autokreacje i mitologie” (1997), „Lustratorzy wyobraźni, rewidenci fikcji: o polskiej prozie lat dziewięćdziesiątych” (2002; wyróżnienie Fundacji Kultury). Jako poeta debiutował tomikiem „Wyspa” (1966), opublikował również zbiór wierszy „Zamarznięty ocean” (1980). Członek PEN-Clubu. Stały komentator literacki Radia Wolna Europa (od 1987 r. do zamknięcia rozgłośni). Były współpracownik Teatru Kalambur, Wrocławskiego Teatru Współczesnego i Wrocławskiego Teatru Lalek. Były wykładowca Uniwersytetu Letniego Instytutu Jana Pawła II w Rzymie. Laureat m.in. Nagrody Dolnośląskiego Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1988) oraz Nagrody Literackiej Miasta Wrocławia (1989). Mieszka we Wrocławiu.
Renate Schmidgall
Ur. w 1955 r. Tłumaczka i poetka. Ukończyła slawistykę i germanistykę na Uniwersytecie w Heidelbergu. W latach 1984–1996 pracowała w Deutsches Polen-Institut. Od 1996 r. zajmuje się przekładem literatury pięknej jako niezależna tłumaczka. Laureatka Nagrody im. Jane Scatcherd (2001) oraz Europejskiej Nagrody dla Tłumaczy miasta Offenburg (2006). Jej wczesne przekłady prozy Witolda Gombrowicza i Andrzeja Kuśniewicza zostały włączone do „Biblioteki Polskiej” Karla Dedeciusa. Przekłada m.in. Adama Zagajewskiego, Piotra Sommera, Pawła Huellego, Stefana Chwina, Andrzeja Stasiuka, Marzannę Kielar, Tadeusza Dąbrowskiego oraz Jacka Dehnela. Schmidgall zajmuje zasłużone miejsce w kręgu osób popularyzujących polską kulturę w Niemczech.
Ernest Wichner
Ur. 1952 r. w Zăbrani (Guttenbrunn) w Rumunii. Poeta, prozaik, krytyk literacki, tłumacz z rumuńskiego (M. Cartarescu, M. Blecher, N. Manea, D. Tsepeneag, A. Blandiana, C. Francesca Banciu, S. Banulescu, D. Banulescu, N. Iuga, Ch. Middleton, L. Corobca) i wydawca. Od 2003 r. kierownik Literaturhaus Berlin. Współtwórca grupy literackiej Aktionsgruppe Banat (1972–75). Członek niemieckiego PEN-Clubu. Laureat Förderpreis zum Marburger Literaturpreis (1987), Stipendium Künstlerhaus Edenkoben (1990), Förderpreis zum Andreas-Gryphius-Preis (1991), Lyrik-Stipendium Niedersachsen (1997), Preis der Stadt Münster für Europäische Poesie (2005, wraz z D. Banulescu). Autor zbiorów wierszy: „Steinsuppe” (1988), „Die Einzahl der Wolken“ (2003), „Rückseite der Gesten“ (2003), „Bin ganz wie aufgesperrt“ (2010), „Neuschnee und Ovomaltine“ (2010) oraz książki prozatorskiej „Alte Bilder” (2001). Mieszka w Berlinie.
Patrick Beck
Ur. w 1975 r. w Zwickau. Poeta i prozaik. Członek stowarzyszenia Literaturforum Dresden. Opublikował słuchowisko „Swantegard” (Leipziger Literaturverlag, 2008) oraz „Ich habe ein Haus aus Licht gebaut. Imaginäre Orte” (Leipziger Literaturverlag, 20010). Mieszka w Lipsku, Speyer, Londynie i Dreznie.
Volker Sielaff
Ur. w 1966 r. w Lausitz. Poeta i dziennikarz kulturalny. Członek stowarzyszenia Literaturforum Dresden. Od 1990 r. publikuje wiersze, eseje i recenzje w renomowanych czasopismach literackich (m.in. w „manuskripte“, „Diwan“, „Sprache im technischen Zeitalter“), w antologiach (m.in. w „Jahrbuch der Lyrik“ 2002, C. H. Beck Verlag) oraz dziennikach („Tagesspiegel“ i „Frankfurter Rundschau“). Tłumaczony na angielski, francuski, włoski, duński, czeski, polski, węgierski i arabski. W 2003 r. nakładem Verlag zu Klampen ukazał się zbiór jego wierszy „Postkarte für Nofretete“. W 2007 otrzymał Lessing-Förderpreis. Jesienią 2011 r. nakładem wydawnictwa Luxbooks ukazał się jego kolejny tom „Selbstporträt mit Zwerg”. Mieszka w Dreznie.